به نقل از «فارس»

عملیات روانی دشمنان صدر اسلام سبب انحراف مردم از رهبری امت شد

تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۵۹۹۲۴

امام جمعه مشهد گفت: مردم، علی (علیه‌السلام) با این عظمت را می‌شناختند اما با عملیات روانی دشمن، او را کنار گذاشتند و مسیر رهبری امت که در تداوم وحی بود، منحرف شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، آیت‌الله احمد علم‌الهدی در یازدهمین هفته برگزار نشدن نمازجمعه در کشور، نکاتی را پیرامون مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، ریشه شکل‌گیری این مظلومیت و اثرپذیری مردم از جریان‌های مخالف اسلام را در قالب «خطبه مجازی» بیان کردند که شرح آن را در ادامه می‌خوانید:

السلام علیکم و رحمت‌الله

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدالله، والصلاة والسلام علی رسول‌الله و علی آله آل الله، لاسیما بقیه‌الله و اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و ان محمد عبده و رسوله و عن علی امیرالمؤمنین و اولاده المعصومین و حجج الله.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اوصیکم و نفسی عبادالله بتقوالله

همه شما برادران و خواهران و خودم را به تقوای الهی سفارش می‌کنم.

امروز روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان سالروز شهادت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است، خاطره امروز، خاطره رنج ساز و دردآوری برای عموم دلدادگان به مقام ولایت و عموم عاشقان و دلباختگان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است.

نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشیم، مجموعه مراسمی که تحت عنوان عزاداری اهل‌البیت (علیه‌السلام) و تجدید خاطره دردآور مظلومیت‌هایی که در زندگی آنان بوده، اجرا می‌شود، تنها یک حرکت عاطفی نیست، این‌طور نیست بر اساس عشق، ارادت و ایمانی که به مولا داشتیم، در روز شهادت آن حضرت با تجدید خاطره مظلومیت آن حضرت از نظر عاطفی متأثر باشیم و تحت تأثیر قرار بگیریم.

تجربه و عبرت از عصر اولیاءالله

وجود این مراسم، یادآوری روزها و توجه پیدا کردن به مظلومیت عزیزی از عزیزان اهل‌البیت (علیهم‌السلام) در هر زمان، در واقع یک حرکت آموزشی و تماشای یک تابلوی رنگین از یک جریان تجربه‌آموز یا عبرت‌آموز برای زندگانی امروز ما هست؛ خداوند متعال در آیه آخر سوره مبارکه یوسف می‌فرماید «لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ مَا کَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَى وَلَکِن تَصْدِیقَ الَّذِی ...» در داستان‌هایی که از انبیا و اولیاء خدا بیان می‌شود، عبرتی برای صاحبان عقل و مغز هست، آنانی که صاحبان اندیشه هستند از این قضایا عبرت یا تجربه می‌آموزند.

عبرت با تجربه فرق می‌کند، معمولاً قضایایی که در زندگی گذشتگان به وجود آمده است و جریان‌هایی که در عصر آنان فعالیت داشته‌اند، جریان‌های مثبت باشد، برای ما تجربه ‌ایجاد می‌کند؛ بسیاری از آموزه‌های دینی، ایمانی و رفتارهای لازم در زندگانی خودمان را از اهل‌بیت (علیه‌السلام) می‌آموزیم و از نظام زندگی و سیره آنان به‌عنوان یک تجربه مثبت درس می‌گیریم اما برخی از این حوادث و جریان‌هایی که در زندگی اهل‌بیت (علیه‌السلام) رخ داده، عبرت‌آموز است، در این جریان‌ها، نقش منفی آن‌قدر پررنگ است که برای ما ایجاد عبرت می‌کند که در زندگی‌مان متوجه باشیم به این مصیبت دچار نشویم.

شهادت امیرالمؤمنین، جریانی عبرت‌آموز در اسلام

مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) که با شهادت امروز حضرت ختم شد، جریان عبرت‌آموز در عرصه زندگی برای عموم مؤمنین و شیعیان است، حوادثی که در مظلومیت مولا انجام گرفت، عبرت‌آموز است و اساساً در زندگی امیرالمؤمنین از اول تا آخر در همه نقطه‌های عطف و موقعیت‌های بحرانی، در همه موارد تحول ساز، مظلومیت امیرالمؤمنین محور قضیه بود و آنچه عامل این مظلومیت و محرومیت برای یک شخصیت بزرگ و باعظمتی همچون مولا شده بود، در حقیقت یک نقطه عبرت‌آموز است.

مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، صفحه سیاهی در تاریخ است که با نگاه به آن باید توجه کنیم آن سیاهی و ظلمت در زندگی اجتماعی ما پیش نیاید لذا مظلومیت ایشان در همان اول نقش عبرت‌آموزی داشت؛ صاحبان عقل غیر از تجربه‌ای که از نوع برخوردی که با جریان‌های انبیا انجام می‌شد، می‌آموزند، ما نیز در زندگانی امروز خودمان عبرت می‌آموزیم که مثل آن مردم دچار نشویم و عرصه زندگانی اجتماعی ما میدان تاخت‌وتاز برای ظلم به اولیاء خدا قرار نگیرد.

امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) کسی نبود که کسی او را نشناسد، اگر می‌گفتیم امت اسلام نسبت به عظمت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) سابقه و آشنایی نداشتند و همین سبب شد ایشان در جریان مظلومیت واقع شود، شاید خیلی باعث گله نمی‌شد اما مولا کسی بود که در زندگانی امت و برجستگی‌های تحولاتی که برای امت به وجود آمد، صاحب نقش اول بود.

عملیات روانی دشمن برای انحراف رهبری از خط وحی

در روایتی وجود مقدس صدیقه اطهار (سلام‌الله علیها) در خطبه‌شان، مولا (علیه‌السلام) و آن سیمای رایج و معمولی متداول امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را نشان می‌دهند و تصویرش را بیان می‌کنند، می‌فرمایند «هر وقت دشمنان و مشرکین آتشی برای جنگ می‌افروختند، خداوند آن آتش را خاموش می‌کرد، خداوند متعال هر وقت جریانی پیش می‌آمد که به ضرر اسلام بود را فرومی‌نشاند اما گاهی اوقات یک شاخی از شیطان در برابر اسلام ظهور پیدا می‌کرد و عربده‌کش وحشی و هیولایی از عرب در مقابل پیغمبر قرار می‌گرفت، پیغمبر اکرم برادر خودش را در حلقوم او می‌انداخت و برادر پیغمبر او را رها نمی‌کرد تا مغز او را درهم نمی‌کوبید، این علی بود در تمام عرصه‌های بحرانی که در مسیر عمر اسلام از بعثت پیغمبر تا رحلت ایشان پیش آمد»، مردم، علی (علیه‌السلام) با این عظمت را می‌شناختند اما او را کنار گذاشتند و مسیر رهبری امت که در تداوم وحی بود، منحرف شد.

این کار با یک عملیات روانی صورت گرفت، علی (علیه‌السلام) با این عظمت را از میدان خارج کردند و با وجود امیرالمؤمنین، قدرت را در جریان دیگری قرار دادن، با عملیات روانی صورت گرفت که شاید شعارش امروز بعد از ۱۴۰۰ سال نیز خریدار داشته باشد و آن، این‌که «ما رهبر دیکته شده نمی‌خواهیم»، رهبری می‌خواهیم که خودمان انتخاب کنیم.

چشم‌پوشی از حق از ترس وجهه اجتماعی

این حرف منطق مطلوبی در منطق دموکراتیک است، یک وقت رهبر دیکته شده جریان استکباری و قدرت مابانه است که حرف درستی است که اختیار مردم باید دست خودشان باشد نه جریان دیکتاتوری اما یک وقت رهبر، دیکته شده از سوی خداست، معنای این‌که ما این رهبر را نمی‌خواهیم یعنی خدا و انتخاب خدا را نمی‌خواهیم و قبول نداریم، مطلبی گفتند که اصل محتوایش خلاف حق بود و ظاهری فریبنده بود؛ افراد کنار کشیدند، آنانی هم که می‌دانستند حرف حقی نیست، کنار کشیدند تا برچسب ضد مردمی به آنان زده نشود.

کار را به جایی رساندند که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمودند «کار به جایی رسید که امر بر من دایر شد با دست بریده حقم را بگیرم و با دست قطع‌شده بخواهم به سراغ احقاق حقم بروم یا صبر کنم بر یک وزش طوفانی تاریکی که همه‌چیز را ناپدید کرده است و آن‌قدر این سنگین و سخت است که افراد از بین می‌روند، جوان را پیر می‌کند و مؤمن سعی می‌کند از این دنیا برود، جان دهد و در بین این جامعه و مردم نباشد، در چنین شرایطی قرار گرفتم و با این کیفیت، دیدم صبر بر من سزاوارتر است و من صبر کردم مثل کسی که استخوان در گلو و خار در چشمش است»، این وضعیتی بود که مولا (علیه‌السلام) در مقابل آن قرار گرفتند.

همه آنچه برای مولا اتفاق افتاد، مظلومیت بود و خاتم همه مظلومیت‌ها، مثل امشبی بدن امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را فرزندان ایشان مخفیانه از دیگران روی دوش گرفتند و بدن پدر را دفن کردند؛ مظلومیت و غربت غریبانه یک اصل در خاندان امیرالمؤمنین قرار گرفت.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: آیت الله علم الهدی خطبه مجازی امام جمعه مشهد عملیات روانی علیه السلام عبرت آموز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۵۹۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام جعفر صادق (ع)؛ شخصیت مهم در جهان اسلام و مکتب شیعه

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد هادی مشیری خراسانی، کارشناس مذهبی درمورد شاگردان امام جعفر صادق (ع) گفت: امام جعفر صادق علیه‌السلام به عنوان یک شخصیت ویژه‌ی اسلامی؛ هم در جهان اسلام و هم در مکتب شیعه مطرح هستند.

وجود مبارک امام صادق علیه‌السلام در دوران خود از عظمتی برخوردار بودند که دانشمندان مطرح زمان نسبت به عظمت علمی حضرت علیه‌السلام همیشه معترف بودند. شخصیت‌هایی مثل ابوحنیفه، مالک و شخصیت‌های دیگری که بعضاً از شاگردان امام جعفر صادق علیهم السلام در میان شیعه محسوب می‌شدند. مثل جناب جابر حیان که دانشمندی اهل طوس بود و برای ادامه تحصیل به ری رفت و سپس، از آن جا عازم مدینه شد و به محضر امام جعفر صادق علیه السلام رسید و دو سالی در محضر حضرت علیه‌السلام شاگردی کرد و علوم فراوانی را فرا گرفت و وقتی برای دستگیری‌اش داخل منزلش رفتند و دستگیرش کردند مقداری از علوم خود را در کتاب‌های خود منتقل کرده بود که این کتاب‌ها توسط دشمنان زمان ازبین رفتند و بخش اندکی از علوم و رساله‌ها و کتاب‌های ایشان در اختیار شیعیان باقی ماندند و همین مقدار اندک از کتاب و رساله‌های ایشان باعث شدند تا این دانشمند بزرگوار به عنوان پدر علم شیمی در دنیا مطرح شود. 

حجت‌الاسلام مشیری خراسانی تصریح کرد: مفضل، یکی دیگر از شاگردان امام جعفر صادق (ع) و از اندیشمندان زمان خود بودند و حضرت علیه السلام عنایت ویژه‌ای به ایشان داشتند که در یک مقطعی هر روز صبح، امام جعفر صادق علیه السلام به ایشان مباحث توحیدی را در قالب معارف زیست محیطی و انسان شناسی و علوم مختلفی از این قبیل آموزش می‌دادند و این شاگرد امام جعفر صادق علیه السلام، کتابی را به نام «توحید مفضل» نوشت که حقیقتاً امروز، یکی از آثار فاخر علمی در جهان به ویژه نزد شیعه و مسلمانان است و وقتی این کتاب‌ها و آثار شاگردان امام جعفر صادق علیه السلام و افرادی که به دست حضرت علیه السلام تربیت شده و رشد پیدا کرده‌اند را نگاه می‌کنیم عظمت کار امام جعفر صادق علیه السلام، خودش را نشان می‌دهد. 

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: هشام بن حَکَم از دیگر افرادی بود که از شاگردان و پرورش یافته‌های امام جعفر صادق علیه السلام به شمار می‌آمد که هارون عباسی درمورد ایشان می‌گفت زبان هشام در دل‌های مردم از هزاران شمشیر موثرتر است. 

وجود مبارک امام جعفر صادق علیه السلام علاوه بر تربیت شاگردان نسبت به رسیدگی به امور جامعه خود تلاش و همت ویژه‌ای داشتند؛ به طوری که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، بخشی از درآمد‌های خود را صرف نیازمندان جامعه کرده و حتی بخشی از آن‌ها را با بردن آذوقه درب منزلشان به صورت گمنام تأمین می‌کردند. به همین دلیل، به دوستان و شاگردان خود تأکید زیادی می‌کردند که اگر نیاز ندارند کار و تلاش کرده و با آن، دیگران را تأمین کنند.

حجت‌الاسلام والمسلمین مشیری خراسانی افزود: یکی از دوستان امام جعفر صادق علیه السلام نقل می‌کند که در مسجد مشغول عبادت بوده است و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وارد مسجد پیامبر (ص) شدند و دیدند که دوست حضرت (ع) مشغول عبادت و دعا هستند. 

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند که این وقت روز، این جا چه می‌کنی؟ آن فرد عرض کرد: آقا. الحمدالله وضع مالی بنده خوب است و دیگر، نیازی به کار کردن ندارم و به اندازه کافی، دارایی دارم و به همین دلیل، می‌خواهم بقیه عمرم را به عبادت صرف کنم. 

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: خیر. برو و کار کن و با انجام کار و بدست آوردن درآمد خود، زندگی دیگران که نیاز دارند را تأمین کن.

 این نشان دهنده نگاه عمیق اسلام به کسب و کار و ایجاد درآمد در سطح جامعه است؛ یعنی به گونه‌ای کسب درآمد کنیم که اگر خودمان به آن نیازی نداریم حداقل، دیگران بهره‌مند شوند. بنابراین، افراد در هر فضای اقتصادی که باشند موظف هستند برای تأمین جامعه و نیاز دیگران کار کنند و از درآمد و ثروت بدست آمده، دیگران را مورد بهره‌مندی قرار دهند.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت